Nektar pochodzący z kwiatów wrzosu stanowi późny lecz niezwykle cenny pożytek miododajny. Pszczoły pozyskują go z różowych kwiatów tej rośliny, w większości w pierwszej połowie dnia, w okresie od lipca do października.

W stanie płynnym miód wrzosowy ma zabarwienie ciemno-bursztynowe z czerwonawym odcieniem; po skrystalizowaniu żółtopomarańczowe lub brunatne. Odznacza się nieporównywalną z innymi miodami silnie galaretowatą konsystencją. Krystalizuje w różnym stopniu, w niektórych przypadkach wolniej, w innych dość szybko. W miarę krystalizacji przybiera postać drobnoziarnistą, masłowatą.

Miód wrzosowy ma niezwykle silny aromat przypominający zapach kwiatów wrzosu, w smaku przyjemny, choć mało słodki, lekko gorzkawy i cierpki. Zdaniem niektórych należy do miodów o najniższej wartości smakowej.

Oprócz cukrów prostych – stałego składnika wszystkich odmian miodów- miód wrzosowy odznacza się wysoka zawartością łatwo przyswajalnego białka. Dojrzały miód wrzosowy cechuje ponadto niewielka zawartość sacharozy oraz najwyższa zawartość wody, w porównaniu z pozostałymi odmianami miodów. Typowa dla miodu wrzosowego jest także obecność substancji koloidowych. Wpływają one, w pewnym stopniu, na barwę oraz charakterystyczną dla niego, galaretowata konsystencje.

Miód wrzosowy, jako przedstawiciel miodów ciemnych, jest bogatym źródłem witamin i biopierwiastków. Produkt ten zawiera witaminy A, B2, B6, C i PP. Ponadto ceniony jest ze względu na dużą zawartość żelaza w postaci łatwo-przyswajalnej przez organizm.

Aktywne biologicznie składniki miodu wrzosowego o działaniu moczopędnym, bakteriobójczym i przeciwzapalnym uzasadniają jego główny kierunek działania w schorzeniach nerek, dróg moczowych i gruczołu krokowego. Z tego względu zalecany jest szczególnie u mężczyzn, jako środek profilaktyczny, juz od 40 roku życia. Korzystne jest także przyjmowanie go przez chorych odczuwających trudności z wydalaniem moczu oraz pomocniczo w kamicy nerkowej.

Miód wrzosowy wywiera cenne działanie lecznicze, a szczególnie bakteriobójcze i przeciwzapalne, w zapaleniu migdałków podniebieniowych, stanach zapalenia gardła oraz błony śluzowej jamy ustnej. Ze względu na wysoka zawartość witamin i biopierwiastków, zwłaszcza żelaza, niezbędnych do prawidłowej przemiany materii, miód wrzosowy jest także wskazany jako dodatek odżywczy i dietetyczny u osób z niedoborami pokarmowymi.

Należy również wspomnieć o korzystnym wpływie tego produktu w schorzeniach przewodu pokarmowego. Dzięki licznym enzymom ułatwia trawienie i przyswajanie pokarmów. Natomiast ze względu na łagodne działanie ma korzystny wpływ w stanach zapalnych żołądka i jelit. Związane jest to także z funkcją regulującą w biegunkach lub zaparciach.