Źródłem propolisu są zbierane przez pszczoły smoliste i balsamiczne substancje pączków niektórych drzew i krzewów oraz żywice brzozy, kasztanowca, sosny, świerku, jodły, wierzby, osiki i topoli. Propolis to lepka substancja o barwie brunatnej, zielonkawej lub pomarańczowej – w zależności od jego roślinnego pochodzenia.
Kit pszczeli wykazuje możliwości szerokiego zastosowania w leczeniu dróg oddechowych, uszu i zatok przynosowych. Jest zalecany w zapaleniach krtani, gardła oskrzeli i płuc. Ponadto podawanie propolisu chorym na gruźlicę stanowi doskonałe uzupełnienie terapii. Kit pszczeli wykorzystywany jest zarówno profilaktycznie jak i leczniczo w zakażeniach wirusem grypy oraz przeziębieniach.
Kit pszczeli w dolegliwościach ze strony przewodu pokarmowego, najczęściej jest stosowany w różnego rodzaju nieżytowych zapaleniach żołądka i dwunastnicy. W zapaleniu okrężnicy zastosowany wyciąg propolisu rozcieńczony wodą powodował zanikanie bólu i poprawę perystaltyki. Działa korzystnie w zapaleniu woreczka żółciowego, ochrania tkankę wątrobową przed szkodliwym i toksycznym działaniem czterochlorku węgla. Wyciągi wodne i etanolowe kitu zabezpieczają organizm przed zatruciem arsenem. Działanie odtruwające można przypisać flawonoidom zawartym w propolisie, które dzięki tworzonym połączeniom i współdziałaniu ze sterydami, witaminami i biopierwiastkami, usuwają szkodliwe związki i regenerują komórki wątrobowe.
Szerokie zastosowanie ekstraktów propolisowych obserwuje się w leczeniu błon śluzowych jamy ustnej i dziąseł, a także w stomatologii. Wykorzystując substancje aktywne propolisu do leczenia paradontozy, uzyskano bardzo dobre wyniki.
Działanie przeciwgrzybiczne propolisu wykazano na drożdżakach, które są najczęściej przyczyną grzybic u ludzi. W chorobach skóry, propolis stosowany jest w postaci maści. Skutecznie leczy różne ropne schorzenia skóry, oparzenia, odmrożenia, odleżyny, wypryski, dermatozy, gruźlicę skóry, grzybicę dłoni i paznokci. Maść propolisową znajduje także zastosowanie w leczeniu takich schorzeń skóry jak: przewlekłe zapalenie mieszków włosowych, zapalenie żył i żylaków, otarcia naskórka, rany, owrzodzenia i świąd skóry.